Hoe ziet je carrière er tot nu toe uit?

Na mijn afstuderen in 2015 ben ik begonnen bij Ingram Micro. Wellicht doet dit niet direct een belletje rinkelen, maar zij verzorgen de logistieke afhandeling voor klanten als bol.com en de Bijenkorf. Hier heb ik de kans gehad om projecten te doen in een breed spectrum, van de logistieke processen in het warehouse tot IT en van HR tot op de financiële afdeling. Enorm leuk en leerzaam. In mijn laatste functie hield ik mij bezig met de uitzendbureaus om de pieken in de laatste maanden van het jaar op te kunnen vangen voor onze klanten. Een jaar geleden ben ik overgestapt naar Alliance Healthcare, een distributiebedrijf in medicijnen en medische hulpmiddelen. Ook hier houd ik me weer bezig met een breed palet aan projecten op alle denkbare plaatsen binnen het bedrijf. Die diversiteit geeft enorm veel energie en maakt iedere dag weer anders. Het feit dat je met medicijnen bezig bent en dat je jouw keuzes impact ziet hebben bij eindgebruikers/patiënten geeft ook veel motivatie.

Waar zou je, terugkijkend op je carrière met de kennis van nu, een andere keuze gemaakt hebben?

Mooie vraag! Ondanks mijn relatief korte carrière heb ik al heel veel fouten mogen maken, waar ik achteraf een andere keuze had kunnen maken. Dit zijn de momenten waar je van leert en een volgende keer andere keuzes maakt. Vaak zijn dit werkinhoudelijke keuzes geweest, wat betreft mijn carrière had ik nog geen betere keuzes kunnen maken. Tot nu toe enorm veel geleerd, en, erg belangrijk, heel veel plezier gehad en leuke collega’s om me heen.

Is er een stap in je carrière die bepalend is geweest en zo ja welke?

De eerste stap, de keuze voor mijn eerste bedrijf. Het is toch de plek waar je voor het eerst echt kennis maakt met het werkende leven. Hier heb ik de ruimte gekregen om leuke dingen op te pakken, maar ook om fouten te maken. Ik heb bijzonder veel geluk gehad met mijn eerste manager hier, die mij zowel werkinhoudelijk als persoonlijk heeft uitgedaagd, gecoacht, laten ontdekken en kritisch heeft meegedacht.

Onder het motto ‘Never waste a good crisis’, wat heb jij veranderd door Corona?

Ik ben wat flexibeler geworden in mijn werktijden en ik heb aan de andere kant juist wat routines ingebouwd.
De verminderde reistijd levert tijdswinst op en geeft meer rust op het moment dat je je focust op een zelfstandige taak.
Aan de andere kant heb ik juist wat vaste momenten ingebouwd om ook de privé-werk balans te blijven bewaken. Sporten draagt daar op allerlei manieren aan bij en de avonden met vrienden in klein gezelschap met wat meer diepgang in de gesprekken ben ik nog meer gaan waarderen.

Welk advies zou je huidige studenten mee willen geven?

Volg je gevoel. Heel veel keuzes zijn te beredeneren en via lijstjes af te vinken. Onbewust is er echter ook het gevoel dat je bij beslissingen hebt. Je hebt de laatste jaren veel kennis opgedaan en veel geleerd. Durf daarom ook te vertrouwen op je gevoel en te doen wat goed voelt voor je.

Welke vraag zou je veranderen en waarom?

Ik zou de vraag “Onder het motto ‘Never waste a good crisis’, wat heb jij veranderd door Corona?” veranderen in “Een technisch bedrijfskundige weet vaak goed te kijken naar het grotere plaatje. Stel, je mag een week ruilen met Mark Rutte en Nederland is jouw BV, welke 2 dingen zou jij belangrijk vinden en aanpakken?”. Ik ben nog heel vaak blij met de studiekeuze die ik toen gemaakt heb. Mede door de breedte aan kennis en skills heb ik veel lol in mijn werk. Daarom denk ik dat we ook uitstekende premiers kunnen leveren. Ik ben benieuwd hoe de volgende alumnus hier naar kijkt.

Hoe ziet je carrière er tot nu toe uit?

Ik ben afgestudeerd bij Volvo Cars en daarna gestart als interne consultant bij Daf Trucks in 1986. Na 4 jaar in het Nederlandse autoproject Max Motors gestapt dat helaas flopte. Daarna als logistiek manager gewerkt bij De Wit & Zonen stalen nagels en bevestigers. In 1996 ben ik gaan werken voor Van Doorn Dakspecialist B.V. (professionele dakbedekkingsprojecten) en Mawipex B.V. (handel in dakbedekkingsproducten) Deze bedrijven heb ik in 1998 overgenomen en uitgebouwd. In die periode was ik 10 jaar lang voorzitter van het pensioenfonds van de dakdekkers en bestuurder/voorzitter van de branchevereniging. Er werden in die periode 3 cao’s onder mijn leiding afgesloten. In 2012 heb ik Mawipex B.V. en B.V.B.A (België) verkocht aan Tectum Group uit Genk (B). Daar ben ik tot op dit moment lid RvB met als verantwoordelijkheid Inkoop & Logistiek, aansturing van de handelsbedrijven Mawipex en CPE in Nederland. Dit familiebedrijf is vanaf 2012 gegroeid van 52 mio naar 170 mio in 2020.

Wat maakt je gelukkig in je werk?

Ik haal veel bevrediging uit de groei van de bedrijven waar ik bij betrokken ben en vooral uit de groei van medewerkers die door een goede coaching zich positief ontwikkelen en steeds meer verantwoordelijkheid nemen. Concepten ontwikkelen en succesvol implementeren is mooi om te zien.

Wat was het belangrijkste moment in je carrière en waarom?

De koop van de holding met de dakdekkersbedrijven, de handelsbedrijven en het onroerend goed in 1998 was een zeer grote stap. Ik nam een groot financieel risico en voelde een grote verantwoordelijkheid voor de 120 gezinnen die min of meer afhankelijk waren van mijn aansturing en ingrepen. Ik werd voor het eerst zelfstandig ondernemer.

Hoe ziet op dit moment je work/life balance eruit, en ben je daar gelukkig mee?

Ik heb mijn bedrijven verkocht, maar werk nog steeds alsof ik zelfstandig ondernemer ben voor de partij die mijn bedrijven heeft gekocht. Dit voelt prima. Ik werk voor mijn plezier en heb nog iedere dag veel voldoening van het managen van diverse teams. De ontwikkelingen zijn zeer positief en dat motiveert enorm. Ik ben een zeer gelukkig mens, zowel privé als zakelijk.

Wat is het belangrijkste dat je niet leert op de TU/e? Wat zou je achteraf gezien graag in jouw studiepakket hebben willen opnemen?

Het ontwikkelen van mensenkennis is iets wat je leert in de praktijk, met vallen en opstaan. Daarnaast moet je soms ook een stap durven nemen die niet altijd gecalculeerd is, op buikgevoel. Mijn motto is derhalve: iedere dag een riscootje nemen.

Met de juiste mensen in zee gaan, belangen met elkaar delen en goed samenwerken, leidt veel sneller tot een veel groter succes dan alleen aan een project werken. Vertrouwen is voor mij het belangrijkste om zaken te doen met partijen. Als het niet goed voelt, niet doorgaan!

Ik denk niet dat dit op valt te onderwijzen, dit moet je in de praktijk leren.

Zelfvertrouwen komt trouwens ook met de tijd, maar als je dat hebt kun je mooie stappen maken.

Welke vraag zou je veranderen en waarom?

Ik zou de vraag “Wat is het belangrijkste dat je niet leert op de TU/e? Wat zou je achteraf gezien graag in jouw studiepakket hebben willen opnemen?” veranderen in “Waarin onderscheid jij je als bedrijfskundig manager van managers met een andere achtergrond? In welk aspect zit de grootste toegevoegde waarde als bedrijfskundige?”. Ik vind het leuk om te vernemen wat de specifieke kwaliteiten zijn van bedrijfskundigen ten opzichte van managers met een andere achtergrond.